به گزارش قدس آنلاین فیلم سینمایی «آرگو» روایتی هالیوودی از ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به دست دانشجویان انقلابی و فرار شش دیپلمات آمریکایی از ایران است. با وجود تلاش زیاد کارگردان بر قانع کردن تماشاگر و انداختن تمام تقصیرها به گردن ایران، «آرگو» در زمان اکران با انتقادات زیادی روبه رو شد. این فیلم در بخش بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین تدوین اسکار ۲۰۱۳، سه جایزه دریافت کرد. مراسم اسکار در آن سال، یکی از سیاسی‌ترین اسکارهای تاریخ هالیوود شناخته شد. همچنین «بن افلک» کارگردان و بازیگر این فیلم، جایزه بهترین کارگردان گلدن گلوب را نیز کسب کرده است. در گفت و گویی با «آرش خوشخو»، منتقد سینما به نقد و تحلیل فیلم سینمایی «آرگو» پرداختیم.

خوشخو، منتقد سینما در تحلیل این فیلم گفت: «آرگو» برمبنای داستانی تقریبا واقعی و ملتهب است. در این فیلم هالیوودی قهرمان، شخصیت های منفی و مثبت کاملا مشخص است. «بن افلک» نقش یک مامور اطلاعاتی کانادایی را بازی می کند که وارد ایران می شود و قرار است دیپلمات های آمریکایی را از کشور خارج کند. فرمول همان فرمول همیشگی سینمای آمریکاست. همان شاخ و برگ دادن به یک ماجرا، تبدیل کردن موضوع به یک داستان قهرمانی به نفع خودشان و مانور بر شجاعت مامورهای CIA! طبق معمول فیلم های سینمای هالیوود آنها به یک قطب منفی در مقابل خودشان نیاز داشتند، که سابقا در دوران جنگ سرد این قطب منفی شوروی بود، اما در «آرگو» مامورهای سپاه کشورمان را به دروغ قطب منفی قرار می دهند. این منتقد سینما درباره چهره نادرستی که از تهران و ایران در این فیلم ترسیم شده، افزود: کارگردان در این فیلم فضای بسیار تیره ای از تهران ۱۳۵۸ ترسیم می کند تا درام فیلم کارکرد بهتری داشته باشند. طبیعتا هرچه فضای قطب منفی فیلم را قوی و تیره تر نشان بدهند شجاعت قطب مثبت بیشتر در داستان گویی خاص آمریکایی جلوه و به مخاطب القا می شود. داستان «آرگو» واقعی است اما ترسیم هایشان از ایران و تهران بر اساس فرمول های آمریکایی ها و تصاویر غلطی نشان می دهند. همان تصاویری که سینمای آمریکا از سرخ پوست ها و مکزیکی ها نشان می دهد.

«آرگو» فیلمی تبلیغاتی برای سازمان CIA

خوشخو، منتقد سینما خاطر نشان کرد: «آرگو» از نظر تکنیکی فیلم خوبی است به خصوص برای افرادی که از فضای داخل کشور ما خبر ندارند. لازم به ذکر است سازندگان فیلم قبل ساخت به طور غیرقانونی یا قانونی به کشور ما آمدند و از خیابان ها فیلم برداری کردند. در مجموع برای تماشاگر جهانی به جز ایرانی ها متقاعد کننده است اما برای ما ایرانی ها فاصله زیادی با باورها و خاطراتمان از تهران ۵۹ دارد. لباس ها، ماشین ها و فرودگاه با واقعیات منطبق نیست.

خوشخو با اشاره به اینکه جایزه بهترین فیلم اسکار ۲۰۱۳ توسط همسر براک اوباما به عوامل داده شده است، بیان کرد: در زمان اوباما این فیلم بسیار مورد علاقه دموکرات ها بود. این نشان دهنده اهمیت چنین موضوعاتی برای حزب دموکرات جامعه آمریکا بوده است. در حال حاضر فیلم های ضدایرانی درباره ایران ساخته می شود که در مقابل آنها «آرگو» دیگر ضد ایرانی و قابل مقایسه نیست. مدیر مسئول روزنامه هفت صبح اظهار کرد: موج فیلم های ضد ایران در ۵ سال اخیر اوج گرفته، مثلا در سریال «هوم لند» یا فیلم «تاپ گان، ماوریک» ضد ایرانی بودن مشهودتر است. با اینکه به طور مستقیم در این فیلم وسریال ها نام ایران آورده نمی شود اما کاملا هدف(ایران) مشخص است. بنابراین فیلم «آرگو»، که به شدت در اسکار مورد تقدیر قرار گرفت، در مقابل فیلم و سریال هایی که سال های بعد بر علیه کشور ما ساخته شد خیلی جو ضدایرانی ندارد. آرش خوشخو با بیان اینکه «آرگو» هیچوقت در هیچ نظرسنجی، جز فیلم های مهم قرار نگرفت، گفت: این فیلم با تمام جوایزی که گرفت فیلم مهمی نبود. در حقیقت کارکرد کوتاه مدتی داشت در جهت معتبرکردن سازمان CIA که مدت ها دچار ضعف شده بود. در واقع با همان برنده شدن در اسکار کارکرد تبلیغاتی اش را از دست داد و هیچ جا بازپخش هم نشد. این فیلم صرفا تبلیغی برای سازمان های خاص آمریکا و حیثیت بخشیدن به آنها بود. بعید است کسی این فیلم را ببیند و در مورد کشور ما خیال پردازی کند.

دلگرمی به سبک آمریکایی!

منتقد سینما با تاکید بر شروع موج تازه ای از فیلم های ضدایرانی عنوان کرد: موج واقعی فیلم و به خصوص سریال های ایرانی حدود چهار سال است که شروع شده و در پنج سال آینده شدت بیشتری می گیرد. هیچ فیلم ضد ایرانی مانند فیلم «بدون دخترم هرگز»، که بعد از تنش های ما و کاخ سفید بود، نداشتیم تا سریال «هوم لند». با توجه به اتفاقات چند ماه گذشته کشورمان این موج در سال های آینده با شدت بیشتری ادامه پیدا می کند. او در پایان درباره هدف ساخت فیلم های ضدایرانی توسط هالیوود گفت: زمانی فیلم های سیاسی روحیه نقادانه نسبت به جامعه آمریکا داشند، اما در سال های اخیر فیلم هایی که با موضوعات جاسوسی و نفوذ می سازند، با هدف اطمینان دادن به مخاطب و القای این است که ما قوی هستیم و حواسمان هست. تمام این ها صرفا نقش دلگرمی به مردم کشورشان برای نترسیدن دارد. هالیوود برای فیلم های سیاسی اش همیشه دنبال یک قطب منفی است و آن را حتی به دروغ پیدا می کند. الان هم فهمیدند قطب قوی در مقابل آنها ایران است به همین علت فوکوس فیلم هایشان درباره ایران است. ما می توانیم شکایت کنیم اما هالیوود صنعت قدرمتندی است و حافظه تماشاگرانش را شکل داده است. به نظرم این موضوع یک پدیده است که باید قبولش کنیم. هالیوود علیه کشور ما فیلم می سازد، حال نوبت تصمیم گیری ماست که در این صنعت خودمان را بیشتر تقویت کنیم یا صرفا شکایت کنیم.

خبرنگار: لیلا نوعی